Ένα περιοδικό γεννιέται...
... Και μπήκαμε πανηγυρικά στη δεκαετία του ’90, για να φτάσουμε στα πανηγύρια της δεκαετίας του 2000. Τα ’90s, λοιπόν, και οι 4ΤΡΟΧΟΙ δικαίωσαν την εκδοτική τους ευθύτητα, εγκυρότητα και κοινωνικότητα, που απονεμήθηκαν από τους αναγνώστες-συνταξιδιώτες. Ο πίνακας δείχνει την υψηλή κυκλοφορία του περιοδικού και την παρέμβασή του στην κοινωνία, κομμάτι της οποίας είναι και η αυτοκίνηση όπως αυτή εξελίσσεται στην Ελλάδα. Εννοώ την αυτοκίνηση ως κοινωνική πράξη, με την εκπαίδευση νέων οδηγών, την ανάπτυξη βιομηχανικών κλάδων, όπως ήταν η συναρμολόγηση αυτοκινήτων, η κατασκευή παρελκομένων, τη σήμανση και την κατάσταση των δρόμων, τα διόδια, τη φορολογία (αφαίμαξη του 1/3 του κόστους αγοράς αυτοκινήτου και 55% επιβάρυνση στη βενζίνη). Οι 4Τ σημάδεψαν με την παρουσία τους ένα μεγάλο κομμάτι του λαού μας, στον τομέα τους βέβαια, που δεν είναι μόνο τ’ αυτοκίνητα, μιας και, έτσι κι αλλιώς, η απόκτηση «γιωταχί» και η χρήση δεν μπορούν να είναι... στόχος ζωής!Μια εικόνα για το πώς το κυκλοφορούμε είναι αυτή ενός κατοίκου της περιοχής Χέρωμα, στην οποία υπάρχουν τουλάχιστον 2.500 σπίτια και η οποία βρίσκεται στον εσωτερικό άξονα από τα χωριά SOS στη Βάρη έως τη Σχολή Ευελπίδων. Τόσο κοντά στην Αθήνα, τόσο μακριά όμως από το... Κράτος. Στο μεγαλύτερο ποσοστό τους τα οικόπεδα είναι 200-250 τ.μ. και οι μεταξύ τους δρόμοι με το ζόρι 3 μ.
Και φτάνουμε στην ουσία του κοινωνικο-κυκλοφοριακού προβλήματος της περιοχής από τη μεριά της λεωφόρου Κορωπίου-Βάρης, την έξοδο από το Χέρωμα με τα 2.500 σπίτια (που κατοικούνται καθημερινά) στη λεωφόρο Βάρης-Κορωπίου, που είναι κομμάτι του περιφερειακού Υμηττού που δεν έγινε ποτέ! Πρόκειται, λοιπόν, για τη μόνη έξοδο, άντε να υπάρχει και δεύτερη, και να μην την έχω ανακαλύψει από το Χέρωμα στη λεωφόρο. Έξοδος θανάτου, χωρίς ένδειξη, ούτε καν STOP, μ’ ένα παραβολικό καθρέφτη, κι αυτόν ρυθμισμένο λάθος για τους μελλοθάνατους οδηγούς. Το σημείο είναι τυφλό και δεν έχουν ορατότητα ούτε οι οδηγοί των σχολικών λεωφορείων του Παλλάδιου. Ο Θεός και ο ¶γιος Χριστόφορος να ’ναι μαζί τους, γιατί η Πολιτεία, η αυτοδιοίκηση, η Τροχαία κι όλα τα κρατικά λείψανα έλειπαν και λείπουν.
Στα ’90s και, παρ’ ότι το lifestyle ανέβαινε «με χίλια», οι συνειδητοποιημένοι αναγνώστες υπήρχαν ακόμη και, με τις δεκάδες επιστολές στους 4Τ, λάβαιναν μέρος στο «χτίσιμο» του περιοδικού, προσπαθώντας να συμμετέχουν στην αναμενόμενη με αγωνία ανάπτυξη, η οποία τελικά κατέληξε σε πισίνες, βιτρίνες και επίδειξη μιας ζωής που καμία σχέση δεν είχε με τη μόρφωση και τον πολιτισμό. Στους 4Τ η ανησυχία για την κατάντια αναδεικνυόταν στα κείμενα των συνεργατών και στις επιστολές των δεκάδων χιλιάδων αναγνωστών. Δε νομίζω ότι χρειάζεται να αναφέρω τα ονόματα συνεργατών όπως είναι οι Β. Βασιλικός, Γ. Τριάντης, Ν. Μάργαρης από τότε και από σήμερα ακόμη οι Στάθης Σταυρόπουλος, Α. Ρουμελιώτης, Χ. Κάσδαγλης, ο Σ. Παπαχατζής, Γ. Στεφανίδης κ.ά. Δεν έχει νόημα η λεπτομερής αναφορά των ονομάτων, αλλά η συμμετοχή τους, που έδινε το στίγμα της μεσογειακής μας αδυναμίας για αληθινή, και όχι φαινομενική, εξέλιξη και στο χώρο, όπου το αυτοκίνητο και ο οδηγός με τη συμπεριφορά του συμμετέχουν σε μεγάλο ποσοστό. Ο «Αντίλογος» συν το λόγο (γραπτό) του Κ.Κ. και των εξαιρετικής ποιότητας ειδικών συντακτών του ολοκλήρωναν την κοινωνική παρέμβαση του περιοδικού 4Τ. Έτσι έφτανε στην κοινωνία, κι εκείνη ανταποκρινόταν με το να αυξάνεται ο αριθμός των αναγνωστών στην Εμπράγματη Κίνηση Πολιτών 4ΤΡΟΧΟΙ - κομμάτι του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού.
Στις ώρες και στις μέρες που περνάμε ελπίζω να μην ξεσπάσει ένας νέος εμφύλιος, για να ξεπεραστεί το «συνταγματικό κώλυμα» των μεταπτυχιακών κυβερνώντων.
Χαιρετώ σας και ευχαριστώ σας.
Σημείωμα του εκδότη: Κύριοι και κυρίες υπουργοί Εσωτερικών, Περιβάλλοντος, Προστασίας του Πολίτη και συμπληρωματικά κύριοι και κυρίες των Καλλικρατικών Δήμων, σήμερα, 1η Ιουνίου του 2011, πάρουμε-δεν πάρουμε την πέμπτη «δόση», φροντίστε να καθαρίσετε τα άφθονα, λόγω πολλών βροχών, χόρτα-θάμνους των ιδιωτικών και κρατικών περιουσιών, γιατί θα καούμε ζωντανοί όταν ξεραθούν και πιάσουν τα μελτέμια. Ξέχασα το κυριότερο. Κύριε Παπακωνσταντίνου, μόνο για σας. Χρεώστε μέσω των Δήμων τα άχτιστα και ξέφραγα σκουπιδο-οικόπεδα, όπως χρεώσατε, φορολογήσατε τους ημι-υπαίθριους, τα αυθαίρετα, τα ημι-αυθαίρετα, με τον καθαρισμό - ή, διαφορετικά, με βαριά πρόστιμα. Ευκαιρία είναι για μια καλή «αρπαχτή», που θα βοηθήσει να καθαρίσει ο τόπος και να μην καούμε και φέτος.
Σ. Καββαθά